آدمی هرچه مربوط به خودش باشد برایش شیرین و هم سبك و آسان و قابل
تحمل است (مثل معروف: آب دهان هركس به دهان خودش شیرین است) اما هرچه مربوط به
دیگران است بر دوشش سنگینی می كند. اخلاق و سلیقه و عادات و
عقاید دیگران برای ما چون مربوط به خود ما نیست، تلخ و سنگین و غیرقابل تحمل است. لهذا در هر كسی لازم است سعه ی
صدری پیدا شود و قدرت «تحمل» پدید آید. انسان نباید انتظار داشته باشد كه همه ی مردم هم سلیقه و همفكر او باشند. مردم طبعاً همان طوری كه از لحاظ شكل و قیافه و اندامْ مختلف آفریده شده اند و نمی توان دو نفر یافت كه از هر جهت كاملاً مثل هم باشند، از لحاظ روحیات و عقاید و سلیقه نیز مختلف آفریده شده اند.
در حدیث است: لو علم الناس كیف خلقوا لم یلم احد احداً. مبادی و رشته های سرشت مردم و همچنین مبادی تربیت مردم مختلف است. درست است كه روح و قلب بیش از جسم و تن قابل قالب گیری و تغییر است ولی این طور نیست كه روحیه مثل قطعه های گِل باشد كه به آسانی بتوان آنها را در قالبی مثل قالب خشت یا قالب فلزات ذوب شده ریخت و هرطور كه خواست از آن صورتی و شكلی پدید آورد، حتی دراختیار خود شخص هم نیست.
مگر ممكن است خود شخص با تصمیم و اراده، هر شكلی را كه میل دارد به روح خود بدهد؟ ! البته نه.
مردم در عین اینكه باید در یك صراط مستقیم و یك شاهراه حركت كنند، هر كدام راهی از وجود خودشان مخصوص به خودشان دارند و به قول آقای طباطبایی در تفسیر سوره ی حمد: صراط یكی است اما سبیل، مختلف و متفاوت است.
شرط هادی و راهبر، سعه ی صدر و قدرت تحمل است كه در عین اینكه همه ی مردم را می خواهد به یك شاهراه هدایت كند توجه داشته باشد كه «الطرق الی اللّه بعدد رعایت نکات اخلاقی در مدرسه...
ادامه مطلبما را در سایت رعایت نکات اخلاقی در مدرسه دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : hamshagerdi4u بازدید : 62 تاريخ : شنبه 18 تير 1401 ساعت: 2:59